دستگاه تنفسی آتش نشانی

هنگام آتش سوزی د در محیط‌های سر پوشیده، گازهای بسیار خطرناک و سمی منتشر می‌شوند. این گازها امکان مسمومیت و خفگی را بسیار زیاد می‌کند.
دستگاه تنفسی آتش نشانی در برابر دود، مواد شیمیایی تجمع می‌یابد در محیط و گازهای سمی از افراد محافظت می‌کند و آتش نشانان می‌توانند کار خود را به نحو احسن انجام دهند.

انواع دستگاه تنفسی آتش نشانی

به طور کلی دستگاه تنفسی آتش نشانی به ۲ دسته مدار باز و مدار محدود تقسیم می‌شوند. این ۲ نوع سیستم هر کدام مزایا و معایب و البته کاربردهای خاص خود را دارند.

سیستم های مدار باز

دستگاه‌های مدار باز ظرفیت هوای بیشتری دارند و در عملیات اطفا و نجات زمان بیشتری در اختیار آتش نشانان قرار می‌دهند.

در عملیات‌ آتش نشانی که آتش سوزی گسترده باشد از مدل مدار باز استفاده می‌شود. که زمان کافی برای کنترل حریق ایجاد می نمایند.

در این مدل، منبع تولید هوا در محیط دورتری از محل اطفای حریق قرار دارد و  آتش نشان شلنگی که به منبع متصل است با خود حمل می کند؛ فشار هوا نیز از همان منبع تنظیم می‌گردد.

در این سیستم یک سیلندر اضافی نیز وجود دارد که زمانیکه آتش نشان قصد دارد بیش از پیش از منبع اکسیژن دور شود تا 10 دقیقه اکسیژن را تامین می‌کند.

سیستم های مدار محدود

این سیستم‌ها ظرفیت هوای بیشتری دارند و کاربرد آنها در عملیات‌های ویژه مربوط به مواد خطرناک یا عملیات دریایی و … می‌باشد.

به همین دلیل استفاده از دستگاه‌های مدار محدود چندان مرسوم نیست.

این مدل به دلیل استفاده از اکسیژن خالص به جای هوا، سبک‌تر می‌باشد و به مدت 30 دقیقه الی 4 ساعت می‌توان از آن استفاده نمود.