جنس جعبه آتش نشانی از چیست
تجهیزات داخل جعبه آتش نشانی
انواع جعبه آتش نشانی
جعبه آتش نشانی دیواری
جعبه آتش نشانی شیلنگدار
جعبه آتش نشانی زمینی
جعبه آتش نشانی کپسول دار
جعبه آتش نشانی ضد انفجار
طریقه نصب جعبه آتش نشانی
نصب جعبه آتش نشانی یکی از مراحل مهم در تکمیل سیستم ایمنی ساختمان است و باید با دقت و رعایت اصول استاندارد انجام شود. برای این کار، ابتدا لازم است محل مناسب نصب انتخاب شود. این محل باید به گونه ای تعیین گردد که در مسیرهای پررفت و آمد، نزدیک خروجی ها یا نقاطی باشد که دسترسی به آن در مواقع اضطراری آسان باشد. همچنین لازم است محل نصب روی نقشه های تاسیساتی از پیش مشخص گردد تا با سایر تجهیزات تداخل نداشته باشد.
در مرحله بعد، کلاف کشی یا ایجاد حفره در دیوار انجام می شود. بسته به نوع جعبه که روکار یا توکار باشد، ابعاد برش دیوار تعیین خواهد شد. جعبه های توکار نیاز به فضاسازی دقیق دارند تا کاملاً در داخل دیوار قرار بگیرند و ظاهر تمیزی ایجاد شود، در حالی‌که جعبه های روکار مستقیماً روی سطح دیوار نصب می شوند و معمولاً به وسیله رول بولت یا پیچ و مهره محکم می‌گردند.
پس از آماده سازی محل، جعبه در جای خود قرار داده و تراز بودن آن بررسی می شود. تراز بودن اهمیت زیادی دارد زیرا باعث می شود درب به درستی باز و بسته شود و تجهیزات داخل آن بدون مشکل جای بگیرند. سپس جعبه با استفاده از ابزارهای مناسب روی دیوار ثابت می‌گردد.
مرحله بعدی، اتصال لوله کشی به ورودی جعبه است. این کار معمولاً توسط متخصص تاسیسات یا آتش نشانی انجام می شود. لوله های آب باید به طور ایمن و بدون نشتی به شیر داخل جعبه متصل شوند. در ادامه قرقره و شیلنگ آتش نشانی داخل جعبه نصب شده و نازل به سر شیلنگ متصل می‌گردد. در صورت وجود کپسول یا تجهیزات جانبی، آن ها نیز در محل مخصوص خود جای داده می شوند.
در نهایت، عملکرد جعبه باید تست شود. این تست شامل بررسی باز و بسته شدن درب، اطمینان از سالم بودن شیلنگ و نازل، و مهم تر از همه بررسی فشار آب است. اگر فشار آب مناسب باشد و سیستم بدون نشتی کار کند، نصب جعبه به پایان رسیده است. با رعایت این مراحل ساده اما ضروری، جعبه آتش نشانی به درستی نصب می شود و در مواقع ضروری می تواند نقشی حیاتی در مهار آتش ایفا کند.
ارتفاع نصب جعبه آتش نشانی
انتخاب ارتفاع مناسب برای نصب جعبه آتش نشانی از مهم ترین مواردی است که باید به آن توجه شود. رعایت این نکته باعث می شود افراد در شرایط اضطراری بتوانند بدون دردسر به تجهیزات دسترسی داشته باشند. استانداردهای آتش نشانی، برای جعبه های توکار و روکار محدوده های متفاوتی را در نظر گرفته اند:
- ارتفاع نصب جعبه آتش نشانی توکار
در جعبه های توکار که داخل دیوار تعبیه می شوند، مرکز جعبه باید در ارتفاعی حدود 120 تا 140 سانتی متر از کف تمام شده قرار گیرد. این محدوده به گونه ای طراحی شده که حتی افراد با قد کوتاه تر هم بتوانند به راحتی درب جعبه را باز کنند و به شیلنگ و شیر دسترسی داشته باشند. همچنین رعایت این ارتفاع کمک می‌کند تجهیزات داخل جعبه بدون خم شدن یا فشار اضافه مورد استفاده قرار گیرند.
- ارتفاع نصب جعبه آتش نشانی روکار
در جعبه های روکار که روی سطح دیوار نصب می شوند، به دلیل ضخامت و بیرون زدگی بیشتر، توصیه می شود مرکز جعبه کمی بالاتر قرار گیرد. استاندارد معمول برای این نوع جعبه ها 140 تا 150 سانتی متر از کف تمام شده است. این فاصله به جلوگیری از برخورد افراد با بدنه جعبه و حفظ زیبایی فضا نیز کمک می‌کند.
نکته مهم این است که در هر پروژه باید یک ارتفاع ثابت برای تمام جعبه ها انتخاب شود تا کاربران دچار سردرگمی نشوند. علاوه بر این، در ساختمان هایی که افراد دارای محدودیت حرکتی حضور دارند، ممکن است نیاز باشد ارتفاع با نظر کارشناس ایمنی اندکی تغییر کند. بنابراین، دقت در انتخاب ارتفاع استاندارد متناسب با نوع جعبه (توکار یا روکار) تضمین می‌کند که این تجهیز ایمنی در لحظه بحران بدون هیچ مانعی مورد استفاده قرار گیرد.
جزئیات جعبه آتش نشانی
وقتی صحبت از جعبه آتش نشانی می شود، اغلب افراد تنها به ظاهر یا محتویات داخل آن توجه می‌کنند. اما نکات ظریف و جزئیاتی وجود دارد که در کیفیت، کارایی و ایمنی این تجهیز نقش کلیدی دارند.
یکی از این جزئیات، جنس و کیفیت رنگ بدنه است. رنگ پودری الکترواستاتیک نه تنها ظاهر جعبه را زیبا و یکدست می‌کند بلکه از آن در برابر رطوبت، خراش و خوردگی محافظت می نماید. این موضوع به خصوص در محیط های مرطوب یا صنعتی اهمیت بیشتری دارد.
نوع نصب جعبه نیز جزئیات قابل توجهی دارد. جعبه ها به صورت توکار یا روکار نصب می شوند. انتخاب میان این دو نوع بستگی به شرایط پروژه، زیبایی ساختمان و نوع دیوار دارد. در بسیاری از ساختمان های اداری و تجاری، نصب توکار به دلیل ظاهر مرتب تر ترجیح داده می شود.
جزئیات دیگری که نباید نادیده گرفته شوند، استاندارد بودن ابعاد جعبه است. ابعاد باید به گونه ای طراحی شده باشند که تجهیزات داخل آن بدون فشار جا بگیرند و فضای کافی برای حرکت شیلنگ هنگام استفاده وجود داشته باشد.
موضوع مهم بعدی، محل قرارگیری جعبه در ساختمان است. قرار دادن آن در راهروهای عریض، کنار خروجی ها یا نقاطی که افراد به راحتی بتوانند به آن دسترسی داشته باشند، یکی از جزئیاتی است که کارایی جعبه را در زمان حادثه تضمین می‌کند.
در برخی پروژه ها، نوع درب جعبه نیز یکی از نکات مهم به شمار می آید. درب ها ممکن است شیشه ای، فلزی ساده یا ترکیبی باشند. مدل های شیشه ای با قابلیت شکستن آسان در شرایط اضطراری کاربرد زیادی دارند و دسترسی سریع تر را فراهم می‌کنند.
از دیگر جزئیات مهم، علامت گذاری و رنگ بندی جعبه است. جعبه های استاندارد معمولاً به رنگ قرمز روشن ساخته می شوند تا در شرایط اضطراری به سرعت جلب توجه کنند. همچنین نصب برچسب های راهنما روی جعبه می تواند به افراد کمک کند بدون آموزش قبلی هم روش استفاده را بفهمند.
در نهایت، محافظت و نگهداری دوره ای جزئیاتی است که نباید فراموش شود. حتی بهترین جعبه ها بدون بررسی های دوره ای ممکن است در زمان حادثه عملکرد مناسبی نداشته باشند. این موارد به ظاهر کوچک، در عمل تفاوت بزرگی در کارایی و ایمنی جعبه آتش نشانی ایجاد می‌کنند.
جزئیات جعبه آتش نشانی
وقتی صحبت از جعبه آتش نشانی می شود، اغلب افراد تنها به ظاهر یا محتویات داخل آن توجه می‌کنند. اما نکات ظریف و جزئیاتی وجود دارد که در کیفیت، کارایی و ایمنی این تجهیز نقش کلیدی دارند.
یکی از این جزئیات، جنس و کیفیت رنگ بدنه است. رنگ پودری الکترواستاتیک نه تنها ظاهر جعبه را زیبا و یکدست می‌کند بلکه از آن در برابر رطوبت، خراش و خوردگی محافظت می نماید. این موضوع به خصوص در محیط های مرطوب یا صنعتی اهمیت بیشتری دارد.
نوع نصب جعبه نیز جزئیات قابل توجهی دارد. جعبه ها به صورت توکار یا روکار نصب می شوند. انتخاب میان این دو نوع بستگی به شرایط پروژه، زیبایی ساختمان و نوع دیوار دارد. در بسیاری از ساختمان های اداری و تجاری، نصب توکار به دلیل ظاهر مرتب تر ترجیح داده می شود.
جزئیات دیگری که نباید نادیده گرفته شوند، استاندارد بودن ابعاد جعبه است. ابعاد باید به گونه ای طراحی شده باشند که تجهیزات داخل آن بدون فشار جا بگیرند و فضای کافی برای حرکت شیلنگ هنگام استفاده وجود داشته باشد.
موضوع مهم بعدی، محل قرارگیری جعبه در ساختمان است. قرار دادن آن در راهروهای عریض، کنار خروجی ها یا نقاطی که افراد به راحتی بتوانند به آن دسترسی داشته باشند، یکی از جزئیاتی است که کارایی جعبه را در زمان حادثه تضمین می‌کند.
در برخی پروژه ها، نوع درب جعبه نیز یکی از نکات مهم به شمار می آید. درب ها ممکن است شیشه ای، فلزی ساده یا ترکیبی باشند. مدل های شیشه ای با قابلیت شکستن آسان در شرایط اضطراری کاربرد زیادی دارند و دسترسی سریع تر را فراهم می‌کنند.
از دیگر جزئیات مهم، علامت گذاری و رنگ بندی جعبه است. جعبه های استاندارد معمولاً به رنگ قرمز روشن ساخته می شوند تا در شرایط اضطراری به سرعت جلب توجه کنند. همچنین نصب برچسب های راهنما روی جعبه می تواند به افراد کمک کند بدون آموزش قبلی هم روش استفاده را بفهمند.
در نهایت، محافظت و نگهداری دوره ای جزئیاتی است که نباید فراموش شود. حتی بهترین جعبه ها بدون بررسی های دوره ای ممکن است در زمان حادثه عملکرد مناسبی نداشته باشند. این موارد به ظاهر کوچک، در عمل تفاوت بزرگی در کارایی و ایمنی جعبه آتش نشانی ایجاد می‌کنند.
اجزای جعبه آتش نشانی
جعبه آتش نشانی از بخش ها و تجهیزات مختلفی تشکیل شده که هر کدام وظیفه مشخصی در فرآیند اطفاء حریق دارند. آشنایی با این اجزا باعث می شود افراد در زمان استفاده دچار سردرگمی نشوند و بتوانند به شکل صحیح از آن بهره ببرند. در ادامه با مهم ترین اجزای جعبه آتش نشانی آشنا می شویم.
بدنه جعبه
بدنه، پوسته اصلی جعبه است که معمولاً از ورق فولادی با رنگ پودری الکترواستاتیک یا فایبرگلاس ساخته می شود. این قسمت وظیفه محافظت از تجهیزات داخلی در برابر ضربه، رطوبت و گردوغبار را بر عهده دارد.
درب جعبه
درب می تواند فلزی، شیشه ای یا ترکیبی باشد. در مدل های شیشه ای، امکان دسترسی سریع تر وجود دارد و در مواقع اضطراری می توان با شکستن شیشه به تجهیزات دست یافت. درب باید به گونه ای طراحی شود که به راحتی باز و بسته شود و مانعی برای خروج شیلنگ ایجاد نکند.
قرقره شیلنگ
قرقره یا رول شیلنگ یکی از اجزای اصلی است که شیلنگ روی آن پیچیده می شود. این قرقره به صورت ثابت یا گردان طراحی می شود و باید حرکت روانی داشته باشد تا شیلنگ هنگام باز شدن گیر نکند.
شیلنگ آتش نشانی
شیلنگ آتش نشانی وظیفه انتقال آب تحت فشار به محل حریق را بر عهده دارد. جنس آن معمولاً از لاستیک تقویت شده یا PVC است و باید تحمل فشار بالا را داشته باشد. طول شیلنگ متناسب با محیط تعیین می شود، اما معمولاً بین 15 تا 30 متر است.
نازل یا سر شیلنگ
نازل در انتهای شیلنگ قرار می‌گیرد و وظیفه کنترل جریان و شدت آب را دارد. برخی نازل ها قابلیت تنظیم پاشش به صورت مستقیم یا پخش را دارند تا با شرایط مختلف آتش سوزی سازگار باشند.
شیر فلکه
شیر داخل جعبه، وظیفه قطع و وصل جریان آب را بر عهده دارد. این شیر باید مقاومت بالایی در برابر فشار داشته باشد و به گونه ای طراحی شود که بتوان در شرایط اضطراری به راحتی آن را باز کرد.
کپسول آتش نشانی (در برخی مدل ها)
برخی جعبه ها علاوه بر تجهیزات ذکر شده، محل مخصوصی برای قرار دادن کپسول آتش نشانی دارند. وجود کپسول، امکان مقابله با آتش سوزی های کوچک تر را بدون نیاز به شیلنگ فراهم می‌کند.
اتصالات و متعلقات جانبی
اتصالات و متعلقات جانبی شامل بست ها، نگهدارنده ها و متعلقات دیگری است که برای تثبیت تجهیزات در داخل جعبه به کار می روند. این جزئیات مانع از جا به جایی یا آسیب دیدن وسایل هنگام استفاده یا نگهداری می شوند. هر یک از این اجزا مکمل یکدیگرند و نبود یا خرابی هر کدام می‌تواند عملکرد کلی جعبه آتش نشانی را مختل کند. به همین دلیل، بررسی دوره ای سلامت تمام اجزا بسیار ضروری است.
جعبه آتش نشانی در ساختمان
وجود جعبه آتش نشانی در ساختمان ها یکی از الزامات اساسی ایمنی است که نه تنها براساس قوانین و مقررات آتش نشانی الزامی شده، بلکه در عمل نیز نقش حیاتی در نجات جان افراد ایفا می‌کند. در بسیاری از حوادث آتش سوزی، لحظات اولیه تعیین کننده هستند. اگر در همین دقایق ابتدایی ابزار مناسب در دسترس باشد، می توان از گسترش حریق جلوگیری کرد. جعبه آتش نشانی دقیقاً برای همین منظور طراحی شده است.
یکی از نکاتی که باید در این مورد به آن اشاره کنیم این است که آموزش ساکنان ساختمان اهمیت زیادی دارد. حتی بهترین تجهیزات بدون آگاهی کاربران بی فایده خواهد بود. بنابراین توصیه می شود آموزش های اولیه استفاده از جعبه آتش نشانی به همه افراد داده شود تا در شرایط اضطراری بتوانند درست و سریع عمل کنند.
جعبه آتش نشانی در ساختمان تنها یک تجهیز ایمنی ساده نیست، بلکه بخشی از زیرساخت حیاتی حفاظت از جان و مال افراد محسوب می شود. وجود آن در هر پروژه ساختمانی نشان دهنده رعایت استانداردهای ایمنی و پایبندی به الزامات قانونی است. در واقع، اخذ پایان کار بسیاری از ساختمان ها منوط به نصب صحیح این تجهیز و تأیید سازمان آتش نشانی است.
یکی از نکات مهم دیگر درباره جعبه آتش نشانی در ساختمان، هماهنگی آن با سایر سیستم های ایمنی مانند اعلام حریق و اسپرینکلرهاست. این هماهنگی باعث می شود در زمان بروز حادثه، تجهیزات مختلف، مکمل یکدیگر باشند و روند اطفاء حریق با سرعت بیشتری انجام گیرد.
موضوع دیگر، تناسب تعداد جعبه ها با متراژ و کاربری ساختمان است. در ساختمان های مسکونی کوچک، وجود چند جعبه کافی خواهد بود، اما در مراکز تجاری یا اداری بزرگ باید به تعداد بیشتری جعبه مجهز شوند تا همه بخش ها پوشش داده شوند.
نکته مهم بعدی، مسئولیت مدیریت ساختمان در نگهداری و سرویس دوره ای است. طبق مقررات، مدیر یا هیئت مدیره موظف هستند شرایط فنی جعبه ها را در بازه های زمانی مشخص بررسی کرده و در صورت نیاز نسبت به تعمیر یا تعویض قطعات اقدام کنند.